Анатолій Балуценка
5101
САПРАЎДЫ
Спачатку мне здаваўся лёс салодкiм,
Бо ззяў ў праменях сонца, як рубiн,
Ды шчасце апынулася кароткiм,
Бо лёс сапраўды горкi, як палын.
11.02.2001
5102 ЭРОЗIЯ
Эрозiя пачуццяў дарагiх,
Душу што сагравалi i прайшлi,
Цяпер я ўспамiнаю толькi iх,
Яны – нiбы эрозiя зямлi.
11.02.2001
5103
ДУШЕВНАЯ РАНА
Зияет душевная рана,
Её нанесли без ножа,
Нет радости больше желанной,
И плачет белугой душа.
11.02.2001
5104 ГОРЬКАЯ
ШУТКА
Судьба горько шутит с моею душой,
Как будто ей счастья не надо,
Хотела, чтоб дождик прошёл небольшой,
А тучка просыпалась градом.
12.02.2001
5105 УЛАСНЫ
ШЛЯХ
Я бiтымi шляхамi не пайду,
Знайду уласны свой абавязкова.
На шчасце толькi або на бяду?
Але аб гэтым iншая размова.
12.02.2001
5106 ЗАЛАТЫ
ЧАС
Маладосць даўно за паваротам,
I яе уцех не паўтарыць,
Лепш не пакiдаць любоў на потым,
Залаты час даны, каб любiць.
13.02.2001
5107 МОЦ
КРЫЛАЎ
Як заўчасна падлётак iмкнецца з гнязда,
Каб свабоды пазнаць асалоду,
Ён становiцца хутка ахвярай ката,
Крылаў моц трэба мець для палёту.
13.02.2001
5108
ЖЫЦЦЁВЫЯ СЦЮЖЫ
Пранеслiсь жыццёвыя сцюжы,
I снегам засыпала шлях,
Ды сняцца вясновыя ружы
I снег ад рамонак ў лугах.
13.02.2001
5109
ПРОШЕДШАЯ ЛЮБОВЬ
Ни слова не спрошу я о тебе,
Потухший взгляд упрямо в землю спрячу,
Ты душу не тревожь в моей борьбе,
Я по любви прошедшей не заплачу.
13.02.2001
5110 УЛАДА
ЛЁДУ
Зiмой ў мароз зрабiўся лёд з вады,
I гаспадарыць стаў вакол упарта,
Але вясна здарылась, як заўжды,
I ўлада лёду апынулась жартам.
13.02.2001
5111 СЛЁЗЫ
НА СНЕЗЕ
Летнiх не будзе уцех,
Там, дзе няма месца згодам,
Падаюць слёзы на снег,
Хутка становяцца лёдам.
14.02.2000
5112 РЫХЛЫЙ
ЛЁД
Летом знала лучший брод,
Зимний путь прекрасный,
Но весною рыхлый лёд,
Для судьбы опасный.
14.02.2000
5113
УГОДЛIВЫ РУЧАЙ
Ручай iмкнуўся у далiну,
Не ведаў, што прыйдзе бяда,
Ён з рэчышча выносiў глiну,
Ды ссох, бо скончылась вада.
14.02.2001
5114 КРЫНIЦА
АДНОСIН
Сканчаецца заўсёды навальнiца,
Праб'юць маланкi, потым перуны,
Ў адносiнах замуцiцца крынiца,
І ў iх ужо няма былой цаны.
15.02.2001
5115 КАХАННЕ
ЎДАЛЕЧЫНI
Павернецца калi лёс бокам чорным,
Без зорак ночы i без сонца днi,
Стаць можна абыякава-пакорным,
Але каханне ўжо ўдалечынi.
15.02.2001
5116 ПРАЙСЦI
ПА КАНАТУ
Лёс зменлiвы i непадобны ў каханнi,
Кахаць – па канату прайсцi,
Высока ляцiць журавель у чаканнi,
Сiнiца даецца ў жыццi.
15.02.2001
5117 НЕ
РАЗГЛЯДЗЕЦЬ
Вакол раскiнуўся туман,
Iмжа вiсiць, абрыдла слота,
Не разглядзець шлях: дзе падман,
А дзе – цудоўная пяшчота.
15.02.2001
5118 ЛЮБОЎ
РУЖЫ
Рамонак многа на мяжы,
Iх падабенства мару душыць,
Хачу мець радасць для душы:
Любоў цудоўнай белай ружы.
15.02.2001
5119
ПУСТАЗЕЛЛЕ
Знiшчалi заўжды пустазелле упарта,
Каб чыстаю стала ралля,
Ды спёка пачала пячы не на жарты:
Без вiльгацi ссохла зямля.
15.02.2001
5120 СЦIПЛАЯ
Вы такая сцiплая, трохi сарамлiвая,
I таму, напэўна, цяжка адшукаць
Шлях такi, дзе скончыцца доля нешчаслiвая,
Дзе вас будуць песцiць, лашчыць i кахаць.
15.02.2001
5121 ЦЯГНIКI
Пранеслiся гады, як цягнiкi,
I з радасцi груз везлi, i з напасцi,
Але яшчэ дагэтуль нiякi
Супынкi не сустрэў пад назвай «Шчасце».
16.02.2001
5122 ЦУДОЎНЫ
ШЛЯХ
Я ў марах iду па цудоўным шляху,
I радасць ствараю ў уяве,
У думках шчаслiвай заўжды быць магу,
Хоць шчасця няма ў самай справе.
16.02.2001
5123 ВЫНIК У
КАХАННI
Стрымаць немагчыма плынь бурнай ракi,
Разбурыць любую плацiну,
I вынiк ў каханнi таксама такi,
Калi замiнаць моцна сыну.
17.02.2001
5124 ВЫСОКI
ПАЛЁТ
Сонца ласкавае ззяе заўжды,
Як палёт вельмi высокi,
Бо на шляху нi бяды, нi нуды,
Не замiнаюць аблокi.
17.02.2001
5125 У
ЛЕТУЦЕННЯХ
Лячу ў летуценнях бясконца,
Бо iх удалось зберагчы,
Мне ўдзень усмiхаецца сонца,
I зорачкi свецяць ўначы.
17.02.2001
5126 ВЫСОКАЯ
ЦАНА
Заўсёды ў праўдзiвага слова
Высокая вельмi цана,
Зiмоваю стане размова,
Будуецца з лёду сцяна.
17.02.2001
5127 ХЛЕБ
ПАЭЗII
Адвечныя любоўныя праблемы,
Яны старыя, нiбы боскi свет,
Але даюць бяконца вершу тэмы,
Без хлеба не застанецца паэт.
17.02.2001
5128 НАХАБНЫ
АСОТ
Шмат сiл патрэбна аддаваць штогод,
Iначай ураджай мець не прыйдзецца,
Але нахабны сам расце асот,
I знiшчыць яго рэдка удаецца.
17.02.2001
5129 ХАПАЛА
СВЯТЛА
Былi буры i туманы,
Ды хапала нам святла,
Ад твайго кахання п'яны,
Хоць зiма ў жыццё прыйшла.
17.02.2001
5130 ЛАНЦУГI
ШЛЮБУ
Да мяне каханне тлее,
Хай бы лепш кахаў другi,
Ды душа не разумее,
Што ёсць шлюбу ланцугi.
18.02.2001
5131 ЧОВЕН
ШЧАСЦЯ
Човен шчасця рвецца плысцi,
Ды на рэчцы мелiна,
Не знайсцi пакуль што выйсце.
Мо паводку дасць вясна?
18.02.2001
5132 ХАЛОДНЫ
ПОПЕЛ
Гарыць касцёр i полымя шугае,
Iскрынак зачароўвае палёт,
Ды вынiк сумны у канцы чакае,
Халодным стане попел, нiбы лёд.
18.02.2001
5133
ПАВАРОТЫ ЖЫЦЦЯ
Жыццё на паваротах ставiць вехi,
I нават праз гады iх не забыць,
Ды больш той паварот дае уцехi,
Якi дазволiў песцiць i любiць.
18.02.2001
5134
ПРЫГАЖОСЦЬ МАТЫЛЬКА
Ўдзень матылёк падобны на вясёлку,
Ды прыгажосць не разглядзець ўначы,
Пры вогнiшчы глядзець на ўзор без толку,
Ён крылы можа моцна абпячы.
18.02.2001
5135 ТЕНЬ
ОБИДЫ
Хороших дел не помнят никогда,
Они стремглав теряются из вида,
Но не сотрут из памяти года,
Коль проскользнула, словно тень, обида.
18.02.2001
5136
ПЯШЧОТНЫ ПАЦАЛУНАК
Я не прашу твайго кахання, не прашу,
Як i раней, iдзi сваiм кiрункам,
Ды зберажы ад халадоў маю душу,
Сагрэй яе пяшчотным пацалункам.
19.02.2001
5137 ТРОПА ЛЮБВИ
Не вышла на любовную дорогу,
И заблудились радости вдали,
Душа грустит, и сердце бьёт тревогу,
Хотя б нашлась теперь тропа любви.
19.02.2001
5138 ДУБОК
Жолуд на зямлю упаў няшчасны,
Мерз пад снегам, пад дажджамi мок,
Але дзень прыйшоў вясновы ясны,
I з яго праклюнуўся дубок.
19.02.2001
5139 КАЧКА I
ВЕРАБЕЙ
Тлустай качцы верабей зайздросцiў,
Ды пранеслась хуткая вясна,
Ўвосень засталiся з яе косцi,
Мае ў паляваннi кошт яна.
19.02.2001
5140 ЧАС
РАЗЛУКI
Я рукi пакладу табе на плечы,
Ў блакiт вачэй глыбокi пагляджу.
Разлукi час збярог або знявечыў
Тваю, як росы, чыстую душу?
19.01.2001
5141 РАДАСЦЬ
Дапякае марозам i снегам зiма,
Ды душа iншым шчасцем сагрэта,
Яна радасць ў сабе адшукала сама:
Успамiны мiнулага лета.
19.02.2001
5142 ПАЧВАРА
Адна i тая ж, тоесная хмара,
Iдуць з яе дажджы або снягi,
Хоць лiчаць часам, што яна пачвара,
Ды вiнаваты, пэўна, ў тым другi.
19.02.2001
5143 ГОРКI
СУМ
Лёс апынуўся жорсткiм i нямiлым,
Праклалi бiты шлях праз мураву,
I стала мурава дарожным пылам,
Глядзiць пыл з горкiм сумам на траву.
20.02.2001
5144
ПРЫВАБНАЯ СЦЯЖЫНКА
Прыгожай была i прывабнай сцяжынка,
Адзiн я па ёй хадзiць мог,
Здарылась бяда, i прапала замiнка
Для iншых спакуслiвых ног.
20.02.2001
5145 ЗАКОН
ПРЫГАЖОСЦI
Цудоўна квiтнела чырвоная ружа,
Штодня распускаўся бутон,
Знявечыла кветкi асенняя сцюжа,
Такi прыгажосцi закон.
20.02.2001
5146 АСЕННЯЯ
СЛОТА
Прабегла вясна, i асенняя
слота
Сустрэлася мне на шляху,
Сцяжыначка лёсу забегла ў балота,
I выйсця знайсцi не магу.
20.02.2001
5147
КРЫВАВАЯ ДРАМА
Знiшчаюць адных, яны нiшчаць таксама,
Пажыў – i iдзi ў небыццё,
Навокал праходзiць крывавая драма,
Якая завецца жыццё.
20.02.2001
5148 ВЫНIК
РЭВАЛЮЦЫЙ
Знявечылiсь духоўнасць i мараль,
Цудоўныя здабыткi эвалюцый,
Але так i павiнна быць, на жаль,
Такi заўсёды вынiк рэвалюцый.
21.02.2001
5149 IНШЫ
КУМIР
Спявае аб пачуццях ўзнёслых лiра
I знемагае цяжка ад нягод,
Прыйшла любоў да iншага кумiра:
Гарэлку выбраў для сябе народ.
21.02.2001
5150
ПАЛАМАНЫЯ ЛЁСЫ
На сумным жыццёвым шляху гладкi лёд,
А часам ўзнiкаюць таросы,
Не можа быць цалкам шчаслiвым народ,
Як ёсць паламаныя лёсы.
21.02.2001
5151 АКНО
ГIСТОРЫI
Я гляджу ў гiсторыi акно,
На душы – разгубленасць i
скруха,
Бачу вельмi сумнае кiно,
Бо мяце бясконца завiруха.
21.02.2001
5152 ЗIМОВАЯ
ТУГА
Бачу ў мроях белыя рамонкi,
Хоць цяпер вакол ляжаць снягi,
Адчуваю лета голас звонкi,
I зiмовай больш няма тугi.
21.02.2001
5153 ХАЧУ
СПАДЗЯВАЦЦА
Бушуюць жыццёвыя хвалi,
Аж часам ад жаху крычу,
Надзей яны шмат пахавалi,
Але спадзявацца хачу.
21.02.2001
5154 САГРЭЕ
ВЯСНА
Душу абпякалi марозы,
Зiма лютавала спаўна,
Ды зноў зелянеюць бярозы,
Сагрэе натхненнем вясна.
21.02.2001
5155 БАЛЬЗАМ
НА РАНУ
Каханне прыйдзе нечакана,
Аб гэтым не ведаеш сам,
Душа, як адкрытая рана.
Цi будзе ёй даны бальзам?
21.02.2001
5156
ВЯСНОВЫЯ СЛЁЗЫ
Заплакалi сокам бярозы,
Струменьчык бяжыць, як рака,
Вясновыя чыстыя слёзы
Iм жорсткая чынiць рука.
21.02.2001
5157 ПУТЬ В
АД
Мелькают года, как мгновенья,
Когда обернёшься назад,
Ни радости, ни вдохновенья,
Наверное, путь идёт в ад.
21.02.2001
5158 ПРАВА
ВЫБАРУ
Слёз не выплачу i не выпару,
Бачу мiлага толькi ў сне,
Але ёсць ў мяне права выбару,
З тых нялюбых, нягожых мне.
21.02.2001
5159 СЛЯДЫ
КАХАННЯ
Сляды кахання снегам замяло,
I я не пазнаёмiўся з табою,
Чакаю, каб хутчэй прыйшло цяпло,
Хачу яшчэ сустрэць цябе вясною.
22.02.2001
5160 ЖАДАНАЕ
ДА БОЛЮ
Каханне – нiбы кайданы,
Страчаеш канчаткова волю,
Але яму няма цаны,
Яно – жаданае да болю.
22.02.2001
5161 МУХА Ў МЁДЗЕ
Прывабны i жаданы мёд,
Яго спрабуюць пры нагодзе,
Ды ў iм вытокi ўсiх нягод:
Страчае волю муха ў мёдзе.
22.02.2001
5162 СУХI
ЛIСТ
Любоў закружыць, нiбы лiст сухi,
Якi плыве бязвольна ўнiз па плынi,
Бязгрэшнай можа быць i мець грахi,
Ды рэчышча ўсё роўна не пакiне.
22.02.2001
5163 СПАКУСА
Спакусы. Іх безлiч ў
жыццi,
Бясконца мiж iмi блуканне,
Ды каб асалоду знайсцi,
Адну трэба выбраць – каханне.
22.02.2001
5164 ЦАНА
КАХАННЯ
Каханне падобна вiну,
I цягне к сабе, як прынада,
Ды хутка страчае цану,
Як надта яго забагата.
22.02.2001
5165
НЯЛЁГКАЯ НОША
I замець прыйдзе, i пароша,
Не ўсё ў гаi спеў салаўя,
Каханне – нялёгкая ноша,
Ды цягнуць яе, бо свая.
22.02.2001
5166 ПЕРШАЯ
ПАРОША
Снягамi пакрылiся любыя гонi,
Ўвайшлi у душу халады,
I першай парошай засыпала скронi,
Бо восень пайшла назаўжды.
23.02.2001
5167 ЗГАС
АГОНЬ
Рана вiхуры прынеслi марозы,
Iх адчувае далонь,
Лёдам становяцца думкi i слёзы,
Згас у кахання агонь.
23.02.2001
5168 СУХIЯ
ДРОВЫ
Маю сухiя для вогнiшча дровы
I для распалкi лаўжы.
Хто ў час трывожны, халодны, суровы
Чыркне запалкай ў душы?
23.02.2001
5169
НАВАЛЬНIЦА
Часта вясна сэрцу любая снiцца,
Подыхi цёплых вятроў,
Бо нечакана прыйшла навальнiца
I разбурыла любоў.
23.02.2001
5170 МЯЖА
ТРЫВАННЯ
Бура бушуе, аж гнецца да долу
Ў цяжкiх пакутах душа,
Простую ведаць не хоча умову:
Ёсць для трывання мяжа.
23.02.2001
5171 ЦУД У
ДУШЫ
Часам патрэбна душы навальнiца,
Каб змыць шэры пыл, чорны бруд,
Ў вынiку шчасце вясёлкай iскрыцца,
Ў душы адбываецца цуд.
23.02.2001
5172 КВЕТКА
КАХАННЯ
Хадзiла лясамi, палямi, лугамi,
Каб кветку кахання знайсцi,
Шмат кветак стаптала ў шляху пад нагамi,
Здараецца так у жыццi.
23.02.2001
5173
ПАПАРАЦЬ-КВЕТКА
Я чула аб дзiўнай, як цуд, асалодзе,
I ў нетры кахання зайшла,
Каб папапраць-кветку знайсцi пры нагодзе,
Спаткалась адна
крапiва.
23.02.2001
5174 СТРАСЦI
Калi паставiць ў посуду ваду
I вогнiшча вялiкае раскласцi,
То закiпiць. На шчасце цi бяду,
Заўжды разаграваюць моцна страсцi.
23.02.2001
5175 БОЛЬ
Фiзiчны боль – як быццам i не боль,
Яго заўжды ператрываць гатовы,
Ды раз'ядаюць душу, нiбы моль,
Агiдныя, абразлiвыя словы.
23.02.2001
5176 ХВАЛI
ПЯШЧОТЫ
Пяшчоты хвалi з радасцю лаўлю,
Яны, як божы дар, нябачна льюцца,
Глядзець у глыбiню вачэй люблю...
Звiнiць будзiльнiк, i пара прачнуцца.
23.02.2001
5177 ЖЫЦЦЯЗДОЛЬНАСЦЬ
Чаму каханне гiне, як трава?
Бо зберагаць не ўмеў або не ўмела,
Яно павiнна жыць не год, не два,
Такiм быць жыццяздольным, нiбы дрэва.
24.02.2001
5178 ДБАЙНЫ
КОМПАС
Каханне – дбайны компас у жыццi,
Каб аптымальны вызначыць напрамак,
Ўсё роўна, без яго куды iсцi,
Бо на шляху калдобiн шмат i ямак.
24.02.2001
5179 АХВЯРА
БЕЗАДКАЗНАСЦI
Як без кахання згодная да шлюбу,
Сям'я не здатна быць магутнай парай,
А загадзя гатуецца на згубу,
Каб стаць ад безадказнасцi ахвярай.
24.02.2001
5180 СОНЕЧНЫ
ДЗЕНЬ
Бясконца рады сонечнаму дню,
Душа каб пела, як у маладосцi,
Прыемна абагрэцца ля агню,
Калi яго ў душы запалiць хтосьцi.
24.02.2001
5181 КРОК ДА
ЗГУБЫ
Калi зайшоў ў балота незнарок,
То перайсцi не трэба намагацца,
Бо на шляху да згубы кожны крок,
Адразу лепш на цвёрды грунт вяртацца.
24.02.2001
5182 ВОДАР
КАХАННЯ
Каханне пiлi з срэбраных крынiц,
I адчувалi дзiўны смак малiны,
Цудоўны водар чэрвеньскiх сунiц
Знiк, бо няма яго у журавiны.
24.02.2001
5183 ЦЯЖКI
ЎРАДЖАЙ
Схiлiлась калоссе над нiвай,
Не бачны iм больш небакрай,
Iх доля была нешчаслiвай,
Бо цяжкi саспеў ураджай.
25.02.2001
5184 ПЫХА
Шыпулькам з пыхаю казалi лiсты дуба,
Шырэй яны i значна прыгажэй,
Ды позняй восенню да iх падкралась згуба,
I знiклi пад сумётамi завей.
25.02.2001
5185
КРОПЕЛЬКА
Вiсела кропелька расы, вясёлкай ззяла,
Цудоўны лёс адкрыўся ёй ў жыццi,
З травiнкi ў лужыну ад ветрыку упала,
Была i знiкла, следу не знайсцi.
25.02.2001
5186 ВЕРАБ'I
Вялiкiх i прыгожых птушак шмат,
Але яны у вырай адлятаюць,
Пакуль вясною вернуцца назад,
То вераб'i душу атаграваюць.
25.02.2001
5187
ЦВЕТЕНИЕ
Уж розы отцвели, ушли проблемы,
Но не прошло цветенье до конца,
Цвести начнут ещё и хризантемы,
Ведь молоды, как в юности, сердца.
25.02.2001
5188 КОЛЬКI
ЁСЦЬ?
Уцякаюць гады i стагоддзi,
А наперадзе колькi iх ёсць?
Робiм шкоду бясконца прыродзе,
Бо знiшчаем яе прыгажосць.
26.02.2001
5189
ЧАРОМХАВЫ ХОЛАД
Бэз адцвёў, чаромха халадзiла,
Сэрца знемагае ад тугi,
Бо сваё каханне я згубiла,
Цвет яго зламаў сабе другi.
26.02.2001
5190 КВЕТКА
ШЧАСЦЯ
Кветку шчасця я шукала ў лузе,
Ў лесе, ў полi бегла па мяжы,
Але падказаў з буслянкi бусел:
«Шчасце трэба будаваць ў душы.»
26.02.2001
5191 БУРА
Ад буры паднялiся хвалi,
Яе выклiкае мана,
Хоць човен яны разгайдалi,
Але не пусцiлi да дна.
26.02.2001
5192
СПАЗНIЛАСЬ
Як ссохла ўсё ад спёкi, дождж пайшоў,
Ды ўжо бяда вялiкая здарылась,
Не здатна ашчаслiвiць i любоў,
Калi яна бяссорамна спазнiлась.
26.02.2001
5193 НАВАЛА
Бег цiхi, чысты, нiбы шкло, ручай,
Хацеў дажджу, вады здавалась мала,
Пранесся лiвень, i прыйшоў адчай,
Бо бруд прынесла страшная навала.
26.02.2001
5194
СУНIЧНАЯ ПАЛЯНА
Сунiцы скардзiлiсь на сосны нездарма,
Бо сонейка у iх занадта мала,
Лес спiлавалi, i зусiм яго няма,
Сунiчная паляна з iм прапала.
26.02.2001
5195 КУСТ
РУЖЫ
Зрывалi кветкi, гараваў куст ад пакут,
Здавалась, што канца няма абразам,
Ды назаўсёды знiк чырвонай ружы цуд,
Бо плуг рашыў усе праблемы разам.
26.02.2001
5196 МЯЖА
Раз або два штогод аралi поле,
Ды добра ўсталявалася мяжа,
Хоць не радзiла ураджай нiколi,
Не мела здзекаў цела i душа.
27.02.2001
5197 ВЯРШЫНI МАР
Вяршынi моцна вабiлi бясконца,
Яны былi вяршыняй ўзнёслых мар,
Здавалась, там заўсёды ззяе сонца,
Але яны ў снягах i шапках хмар.
27.02.2001
5198 ЯК
ПТУШАЧКА
Нiяк не расцягнуць звыш нормы гумку,
Заўжды гранiцу моцнасцi мiне,
Як птушачку, злавiць нялёгка думку,
Калi яна ляцiць амаль што ў сне.
27.02.2001
5199 ЦВЕТЫ
Цветы сопровождают счастье,
И радость бурную побед,
В дни беспросветного ненастья
На гроб роняют алый цвет.
27.02.2001
5200 ЧУДЕСА
ПРИРОДЫ
Любовь слепа, и ей не надо
Уж очень зоркие глаза,
Она, как цвет весенний сада,
Природы дивной чудеса.
27.02.2001